در پرستش یار
قسم به لبانت به گیسوانت
به کمان ابروانت به صبوی دیدگانت
به درخشش نگاهت به قطار کاروانها
به ساربانها به عروس آسمانها
به جهان وصل و هستی و به جهان روح و مستی به بلندی و پستی،
خدا که می پرستی به امیدم که توهستی
به دو آهوی رمیده به میان تو رسیده
که تو را می پرستم